|
Tekos nr 190
TeKoS nr. 190 is uit, opnieuw een los nummer zonder vastomlijnd
thema, maar wel met tal van boeiende artikelen.
Bruno de Cordier trapt af met een bijdrage over identitaire
economie tegen de achtergrond van de collaps van het
laatkapitalisme. In deze economische status quaestionis wil de
auteur een aantal basisprincipes aftoetsen die het fundament
kunnen vormen voor een integrale nieuw-rechtse economische
visie. Eerst wordt dieper ingegaan op de onhoudbare
spanningsbogen binnen het afbrokkelende laatkapitalistisch
bestel, waarvan we momenteel de nadagen beleven, met de implosie
van de middenklasse tot gevolg. Vervolgens worden enkele
nieuw-rechtse basisprincipes op een rij gezet die hier voor een
bevredigend alternatief kunnen zorgen, zoals daar zijn de
autarkie, ontglobalisering, sociaalprotectieve kerntaken van de
overheid, grondgebied als onderbouw en archeofuturisme.
Vervolgens heeft Peter Logghe het in deze uitgave voor een
eerste maal over “vloekers in de linkse kerk”, een
artikelenreeks die een aantal dissidente denkers uit linkse hoek
wil verkennen. Ditmaal gaat het over Thilo Sarrazin, de Duitse
sociaal-democraat die ruim een decennium geleden nog voor grote
ophef zorgde met zijn boek Deutschland schafft sich ab (2010).
Thilo Sarrazin doorbrak een intellectuele linkse consensus over
migratie, een verdienste die hem zeker en vast tot vloeker in de
linkse kerk maakt. Maar Sarrazin is veel meer dan enkel dit
boek… Een ordo-liberaal, een
sociaaldemocraat-van-de-oude-stempel, een op Angelsaksische
leest geschoeide conservatief? In ieder geval een bijzonder
auteur en denker, die naar Duitse normen nog steeds erg
controversieel is en zal blijven.
Als derde bijdrage noteren we een oud maar niettemin tijdloos
interview met de in 2019 overleden denker en auteur Guillaume
Faye, oudgediende van G.R.E.C.E. en de Nouvelle Droite, en
grondlegger van het concept van het archeofuturisme, dat
traditionalisme en wetenschappelijk-technologische vooruitgang
met elkaar in harmonie wil brengen. In dit fundamentele
vraaggesprek, dat in 2007 werd afgenomen door Christopher
Gérard, beschrijft Faye zijn spirituele en intellectuele reis
doorheen het leven, met bijzondere aandacht voor zijn heidense
overtuigingen.
Ralf Van den Haute vestigt vervolgens onze aandacht op het
tijdschrift The European Conservative, een engelstalig
conservatief kwartaalblad dat wordt uitgegeven en verspreid
vanuit Boedapest. In het 21ste nummer van dit tijdschrift
verscheen een artikel van de Hongaarse auteur Balázs Orbán -
kabinetschef van de Hongaarse premier – waarin hij zich afvraagt
hoe een “imperium” het best gedefinieerd wordt en of de bewering
klopt dat de Europese Unie een imperium aan het bouwen is. We
zetten zijn argumenten voor u graag eens allemaal op een rijtje.
Daarna keren we nog eens terug naar de metapolitiek met een stuk
van de Duitse auteur Jens Woitas, oud-lid van de partij Die
Linke en beïnvloed door de ideeën van Alain de Benoist en
Jean-Claude Michéa. Hoewel hij het belang van metapoltiek
erkent, alsook de succesvolle manier waarop met name de
linkerzijde dezegedurende de laatste decennia heeft gevoerd,
waarschuwt hij voor de zogenaamde “metapoltieke val” waarin het
politiek activisme gevangen kan raken en waarbij de echte
praktische doelstellingen uit het oogworden verloren: namelijk
het daadwerkelijk veranderen van de politieke verhoudingen.
Vervolgens keert Bruno de Cordier nog eens kort terug om enkele
werken te bespreken van de controversiële Algerijns-Franse
essayiste en militante Houria Bouteldja. Hij bespreekt twee
essays, namelijk Les Blancs, les Juifs, et nous. Vers une
politique de l’amour révolutionnaire en Beaufs et barbares. Le
pari du nous. Daar waar het in het eerste essay nog grotendeels
gaat over het concept van ‘witheid’ als een systeem van
privileges en collectieve erfelijke schuld, dan wordt vooral in
het tweede essay de rol van de petits blancs (het klootjesvolk)
bijgesteld naar die van nuttige, objectieve bondgenoot tegen het
onderdrukkende neoliberale en imperialistische systeem. Zelfs
Alain Soral en diens Egalité & Réconciliation-beweging wordt er
tot op zekere hoogte de lucht in geprezen. Biens étonnés de se
trouver ensemble? In ieder geval een niet-alledaagse blik op de
steeds complexer wordende Franse maatschappij.
In zijn vaste rubriek ‘Sprokkels uit de Moestuin’ heeft Björn
Roose het tenslotte eveneens over twee publicaties, maar dan uit
de ecologische hoek, namelijk van Philippe Blom en Peter
Wohlleben. Hierbij komt het innerlijke leven van dieren en de al
dan niet vermeende hiërarchie tussen mens en dier uitgebreid aan
bod.
Tot slot bevat ook deze TeKoS weer een aantal boekbesprekingen
van recent verschenen publicaties uit de conservatieve,
traditionalistische, nieuw-rechtse en/of identitaire literatuur.
|
|